"İS 21. yüzyılda sükûnet olumsuz, hareket olumlu bir şey olarak anlaşıldı. Sonra gelenin önce geleni her zaman geliştirdiği sanıldı. Bunun farkına varan, sonradan toplumun arasına katılmış ya da doğup belli bir yaşa eriştiğinde toplumdan sıyrılmak isteyen birey artık bunun çok zor olduğunu anlayacaktır. Köyden geleni büyük bir hevesle yutacaktır şehir ama bu nankör bir yutuş olacaktır. Ne kendisi yapacaktır ne de özünü bırakacaktır zavallı insanın. Artık insan, hayatına arafta kalmış bir piyon olarak devam edecektir.

Tebdili mekânda ferahlık vardır umuduyla yer değiştirmesinin de faydası olmaz bundan sonra. Çünkü içinde kıra döke taşıdığı kirliliği götürecek gittiği yere. Hatta bunu bir meziyet olarak algılayacak. Her şeyden vazgeçmedikçe her şey olanı göremeyecek."